مد شکلی از ابراز وجود و خودمختاری در یک دوره و مکان خاص و در یک زمینه خاص، از لباس، کفش، سبک زندگی، لوازم جانبی، آرایش، مدل مو و وضعیت بدن است.[1] این اصطلاح به معنای ظاهری است که توسط صنعت مد به عنوان چیزی که در حال ترند است تعریف می شود. هر چیزی که مد تلقی می شود چاپ روی تیشرت توسط سیستم مد (صنعت و رسانه) در دسترس و رایج است.
با توجه به افزایش تولید انبوه کالاها و پوشاک با قیمت های پایین تر و دسترسی جهانی، پایداری به یک موضوع فوری در میان سیاستمداران، برندها و مصرف کنندگان تبدیل شده است.
تعاریف مد
مد زنانه رومی بازسازی شده از فلورانس، تایپه 2013
سوزان بی. کایزر، محقق مد، بیان می‌کند که همه «مجبور هستند» پیش از دیگران بدون واسطه ظاهر شوند.[4] هر کس با پوشش خود ارزیابی می شود و ارزیابی شامل در نظر گرفتن رنگ ها، مواد، شبح و نحوه ظاهر لباس ها بر روی بدن است. لباس‌هایی که از نظر سبک و جنس یکسان هستند نیز بسته به شکل بدن پوشنده، یا اینکه لباس شسته، تا شده، ترمیم شده یا نو است، متفاوت به نظر می‌رسند.
مد به روش‌های مختلفی تعریف می‌شود و کاربرد آن گاهی اوقات نامشخص است. اگرچه اصطلاح مد به معنای تفاوت است، مانند "مدهای جدید فصل"، اما می تواند به یکسانی اشاره کند، برای مثال در اشاره به "مدهای دهه 1960"، که دلالت بر یکنواختی کلی دارد. مد می‌تواند نشان‌دهنده آخرین روندها باشد، اما ممکن است اغلب به مدهای دوره قبلی اشاره کند، که منجر به درک مدهای دوره‌های زمانی متفاوت می‌شود که دوباره ظاهر شوند. در حالی که آنچه مد است را می توان توسط نخبگان زیبایی شناختی نسبتاً منزوی، محترم و اغلب غنی تعریف کرد که ظاهری منحصر به فرد ایجاد می کنند، مانند خانه های مد و مد لباس های برجسته، این «ظاهر» اغلب با استفاده از ارجاعاتی از خرده فرهنگ ها و گروه های اجتماعی طراحی می شود که چنین نیستند. نخبگان به حساب می آیند، و بنابراین از تمایز دادن به آنچه مد است خود محروم هستند.
در حالی که یک روند غالباً بیان زیبایی‌شناختی خاص را بیان می‌کند، که اغلب کوتاه‌تر از یک فصل طول می‌کشد و با افراط‌های بصری قابل شناسایی است، مد عبارتی متمایز و مورد حمایت صنعت است که به‌طور سنتی با فصل مد و مجموعه‌ها گره خورده است.[5] سبک بیانی است که در فصول زیادی دوام می آورد و اغلب به جنبش های فرهنگی و نشانگرهای اجتماعی، نمادها، طبقه و فرهنگ (مانند باروک و روکوکو) مرتبط است. به گفته جامعه شناس پیر بوردیو، مد به معنای «آخرین تفاوت» است.[6]
حتی اگر اصطلاحات مد، لباس و لباس اغلب با هم استفاده می شوند، مد با هر دو متفاوت است. لباس توصیف کننده لباس مادی و فنی است که فاقد هرگونه معنا یا پیوند اجتماعی است. لباس به معنای لباس فانتزی یا لباس بالماسکه است. در مقابل، مد، سیستم اجتماعی و زمانی را توصیف می کند که لباس را به عنوان یک دال اجتماعی در زمان و زمینه خاصی تحت تأثیر قرار می دهد و «فعال می کند». فیلسوف جورجیو آگامبن، مد را به مفهوم کیفی یونان باستان kairos، به معنای "لحظه مناسب، بحرانی یا مناسب" و لباس را به مفهوم کمی کرونوس، تجسم زمان زمانی یا ترتیبی، مرتبط می‌کند.[7]
در حالی که برخی از برندهای انحصاری ممکن است مدعی برچسب مد لباس باشند، این اصطلاح از نظر فنی محدود به اعضای Chambre Syndicale de la Haute Couture[8] در پاریس است.[5] لباس اوت بیشتر آرزومند است. الهام گرفته از هنر و فرهنگ و در بیشتر موارد مختص نخبگان اقتصادی است.
مد همچنین منبعی از هنر است که به مردم این امکان را می دهد تا سلیقه و استایل منحصر به فرد خود را به نمایش بگذارند.[9] طراحان مختلف مد تحت تأثیر محرک های بیرونی قرار می گیرند و این الهام را در کار خود منعکس می کنند. به عنوان مثال، شلوار جین «سبز لکه‌دار» گوچی[10] ممکن است شبیه یک لکه علف به نظر برسد، اما برای دیگران، خلوص، طراوت و تابستان را نشان می‌دهد.[1]
مد منحصر به فرد است، خود شکوفا کننده است و ممکن است بخش مهمی از هویت یک فرد باشد. همانند هنر، هدف از انتخاب افراد در مد، لزوماً این نیست که مورد پسند همه قرار گیرد، بلکه در عوض بیان سلیقه شخصی باشد.[9] سبک شخصی یک فرد به عنوان یک شکل اجتماعی عمل می کند که همیشه دو اصل متضاد را با هم ترکیب می کند. این یک روش اجتماعی قابل قبول و مطمئن برای تشخیص خود از دیگران است و در عین حال نیاز فرد به انطباق و تقلید اجتماعی را برآورده می کند.[11] ] در حالی که فیلسوف امانوئل کانت معتقد بود که مد «هیچ ربطی به قضاوت های ذوقی واقعی ندارد» و در عوض «مورد تقلید بدون انعکاس و «کور» است، [11] جامعه شناس گئورگ زیمل [12] مد را چیزی می دانست که "به غلبه بر فاصله بین فرد و جامعه کمک کرد
چاپ عکس روی تیشرت